Volg de film op facebook: www.facebook.com/levieilarbre
Een ogenschijnlijk ingeslapen dorpje in het Waalse heuvelland, herbergt herinneringen aan zichzelf. Herinneringen aan een levendige gemeenschap vol boerenroddels, legendes en uit de lucht vallende piloten. Op de rand van de vergetelheid dansen de gedachten van de inwoners van ons boerendorpje. Hun verhalen worden verweven met het leven in het dorp. Herinnering en heden spelen een spel. Met deze documentaire wil ik tonen hoe een dorp in de afgelopen eeuw geëvolueerd is. Veel is er veranderd sinds de boerderijen van Œudeghien elektriciteit kregen. Veel van het sociale weefsel ging verloren, maar het is niet enkel een verhaal van verlies. Sommige inwoners willen zich niet in slaap laten wiegen en trachten, ondanks de maatschappelijke evoluties, het dorp levendig te houden. Ik wil met deze film, verhalen van mensen, waar vaak niet naar geluisterd wordt, omdat ze te banaal of te provinciaal zijn, in hun bestaansrecht bevestigen. Omdat ik er zo veel plezier aan heb om ze te horen en ze ons laten zien hoe we zijn als mens, met onze kleine kantjes, onze neiging tot overdrijving maar vooral omdat ze ons tonen hoe mooi het kleine leven wel niet kan zijn.
Een blik achter de schermen.
Un regard derrière les coulisses.
Suivez le film sur facebook: www.facebook.com/levieilarbre
Au coeur du pays des collines, un petit village semble endormi. Le village abrite les souvenirs d’une vie en communauté animée, faite de ragots, de légendes et de pilotes qui tombent du ciel. Alors qu’elles sont presque tombées dans l’oubli, les histoires des habitants du petit village refont surface. Leurs récits s’entremêlent à la vie du village. Ainsi se joue un jeu entre passé et présent.
Dans ce documentaire, je cherche à montrer comment un village a pu évoluer au cours du siècle passé. Beaucoup de choses ont changé depuis que les fermes d’Oeudeghien possèdent l’électricité. Le tissu social a été fortement fragilisé, mais les récits de ce film ne parlent pas que de pertes. Certains habitants ne se laissent pas abattre et s’efforcent, malgré les changements sociaux, de donner de la vie au village. Par ce film, je veux donner une raison d’être à des histoires qui ne sont souvent plus entendues, car trop banales ou provinciales. D’abord parce que j’éprouve beaucoup de plaisir à écouter ces histoires, et qu’elles nous révèlent en tant qu’êtres humains, avec nos petits défauts, notre tendance à exagérer, mais surtout parce qu’elles nous montrent comme la simplicité du quotidien peut être belle.
De pers over Le vieil arbre aux feuilles vertes
Met de steun van:
Avec le soutien de:
